سهیل همه هستی ما

تا عشق آمد دردم آسان شد خدا را شکر                                                   مادر شدم او پاره جان شد،خدا را شکر شوق شنیدن ریخت حتی گریه اش در من                                          &nbs...

عزیز نازم...سهیل خوشگلم روز 1 آذر..ساعت 8صبح من و بابا مجتبی و مامان بزرگ محبوبه و باباجون مهدی و دایی محمد و عمه زهرا رفتیم بیمارستان سینا تا شما پا به دنیا بزاری...اما روز پر از درد و کابوسی بود که فقط بهترین خاطرش حضور ناز تو بود عشقم... شما ساعت 4 بعد از ظهر بصورت طبیعی با وزن 3کیلو و قد 49.5بدنیا اومدی بعد از بدنیا اومدنت چون خیلی درد داشتم بهم خواب آور زدن و من دیگه هیچی یادم نمیاد تا شب ساعت 10 که زندایی فرناز (زندایی مامان) و دایی محمد اومدن پیشم... بابایی میگه:بعد بدنیا اومدنتوواومده پیش من و من حسابی گریه میکردم و سراغ تو را میگرفتم گل پسرم... تو این مدت  ما حسابی درگی بنایی بودیم..بعدا عکساتو و عکس اتاقتو میزارم عشق...

حضور خلوت انس است و دوستان جمعند                                   و ان یکاد بخوانید و در فراز کنید ...